Still alive

WOW! Dan realiseer jij je dat je al ruim een maand niks meer van je hebt laten horen! Tijd voor een update dus!
Niet dat ik gek veel heb gedaan sinds pap, mam en Kelsey naar huis zijn. Alles wat me vooraf interessant leek heb ik inmiddels gedaan. Op een paar kleine dingen na waar ik nu mee bezig ben, één mooi voorbeeld daarvan was mijn skydive!
Ja, een heuse skydive! Die stond al een tijde op mijn verlanglijstje! En er was nu een aanbieding dus deze kans kon ik niet aan me voorbij laten gaan. Ik was niet de enige die het wou doen en gelukkig konden we Axel’s auto lenen om er naartoe te rijden. Het lag namelijk nog een stukje buiten de stad en als we het met het openbaar vervoer zouden doen zou het bijna 2 uur zijn voor een enkele reis… beetje aan de lange kant dus.
Op zaterdag was het dan zo ver. We zouden om 11 uur in de ochtend springen. Ik wist ongeveer een week van tevoren dat ik ging springen.. ik had dus alle tijd om de doemscenario’s door te nemen, wat zou ik namelijk doen als;
-de parachute niet open zou gaan
-mijn instructeur een hartaanval zou krijgen
-ik los zou raken van mijn instructeur
-en ga zo nog maar even door…

Eerlijk gezegd werd ik midden in de nacht ook nog wakker en realiseerde ik me opeens dat ik op een hoogte van 13.000ft uit een vliegtuig zou gaan springen. Toch best wel een vreemd idee dat je helemaal niets om je heen hebt… Maar ik kan alvast verklappen dat alles goed ging! Anders zat ik dit hier nu niet te typen! We waren in ieder geval het 2e vliegtuigje dat de lucht in ging, we hadden dus alle tijd om naar de mensen voor ons te kijken. Het vliegtuigje ging omhoog… hoger en hoger, totdat het nog een klein stipje boven in de wolken was. Vervolgens zag je er een paar kleine stipjes uitvallen en dan wordt het toch wel even heel duidelijk dat jij de volgende bent..
Voordat ik het me realiseerde stond ik weer aan de grond! Maar ik zal even een ruimere omschrijving geven. Het ging namelijk allemaal wel vrij snel. In het vliegtuigje zat mijn instructeur wat grapjes te maken.. in de zin van dat het zijn eerste sprong ooit was xD! Natuurlijk geloofde ik dit niet.. Na ongeveer 15min zei hij dat we op 13.000ft zaten en dat het tijd was om te springen. En op dat moment draaide mijn maag zich wel een paar keer om.. Ik wist 99% zeker dat ik goed vast zat, dus het was tijd om te springen. En wat daarna gebeurde… het is gewoon niet te omschrijven, zo een apart gevoel om met ±200km per uur op de aarde af te storten. Het is gewoon zo onwerkelijk en toch zo geweldig! Dit is zeker een van de vetste dingen die ik ooit heb gedaan! De val is geweldig, maar daarna in de parachute hangen zeker net zo. Het was niet goedkoop maar het was het zeker waard en ik kan het iedereen aanraden. Het is gewoon geweldig.. ik kan niet anders zeggen. Ik heb de foto’s en de video gekocht omdat ik dit natuurlijk vast wou hebben liggen. De foto’s staan online (via de link hier beneden) en ik nodig iedereen uit om de video te komen kijken!

Verder spendeer ik de laatste tijd mijn tijd een beetje aan mijn stageverslag. Op het moment heb ik nog maar 10 stagedagen te gaan, dus het einde nadert. En wordt het tijd dat ik er maar eens hard aan ga werken. Maar als een ding aan mij hier in Nieuw-Zeeland niet is veranderd dan is het mijn instelling met betrekking tot dingen vooruitschuiven. Het zal dus wel weer wat last minute werk worden ben ik bang. Ik doe in ieder geval mijn best, haha…
Dit was even een kleine update. Ik heb niet heel veel ondernomen de laatste maand, een beetje relaxen in de stad is ook wel fijn. En me natuurlijk voorbereiden op mijn reis. Ik heb nu nog 2 weken stage, daarna blijf ik nog een week hier in het centrum van Auckland om vervolgens nog een weekje bij Will & Mieke te logeren. Van daaruit vlieg ik naar Brisbane (Australië) om daar 2 dagen later de trein naar Sydney (±1000km) te pakken. In Sydney zal ik ongeveer een weekje blijven en dan zit het er echt op! Mooie vooruitzichten dus, hele mooie vooruitzichten… :)

Foto’s: https://plus.google.com/photos/106456826353212139459/albums